verb Imp
far
verb indikativ presens
farer
verb indikativ preteritum
for

fare (verb)

verb Imp
far
verb indikativ presens
farer
verb indikativ preteritum
for
fare Oza buot hámiid teavsttain →
  • fare verb Imp


far (subst.)

far Oza buot hámiid teavsttain →
  • far subst. Neu flt. ubestemt
  • far subst. Neu ent. ubestemt
  • far subst. Msc ent. ubestemt

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

far lea vejolaččat dán sáni hápmi:

far Oza buot hámiid teavsttain →
  • far subst. Neu flt. ubestemt
  • far subst. Neu ent. ubestemt
  • far subst. Msc ent. ubestemt
fare Oza buot hámiid teavsttain →
  • fare verb Imp